Vrije artsenkeuze illusie?

Vrije artsenkeuze illusie?

Vrijheid schijnt nog steeds een van de belangrijkste zaken in ieders leven te zijn, en terecht wat mij betreft, althans voor zover er van ‘echte vrijheid’ gesproken kan worden? Zelfs de CU en SGP hechten veel waarde aan vrijheid, zo bleek onlangs tijdens onderhandelingen rond de zorgkwestie in de Tweede Kamer. En dan heb ik het over de zogenaamde vrije arts en ziekenhuis keuze, wat tot op het laatste moment tijdens de onderhandelingen een obstakel dreigde te worden. Maar gelukkig, zo bleek uit de reactie van  de minister, is een beperking van de ‘vrije arts en ziekenhuis keuze nimmer in het geding geweest, dus konden ook onze vertegenwoordigers van zowel SGP als CU rustig gaan slapen. Het akkoord was bereikt, inclusief de vrije artsen keuze voor alle patiënten, of toch niet(…). Beste lezers en lezeressen, laten we elkaar nu niet voor de gek houden. De gister bevochte vrije arts- en ziekenhuis keuze, bestaat voor een belangrijk gedeelte, in bepaalde situaties gaat, al jaren niet meer.

Dus waar hebben we het nu over? Natuurlijk voelt het voor onze politieke vertegenwoordigers in het Haagse goed, dat de vrije keuze blijft bestaan, sterker nog, dat die nooit in het geding is geweest. Maar de praktijk is al jaar en dag anders. Om maar een voorbeeld te noemen. Iemand woont in Sneek, en heeft een ernstige aandoening die wel behandeld kan worden, maar daarvoor niet in Sneek terecht kan, aangezien daar de expertise niet aanwezig is. De patiënt wordt door zijn behandelaar naar een ander ziekenhuis doorverwezen, en wel naar Amsterdam. Hoezo, vrije keuze van ziekenhuis?

Ander voorbeeld. Een inwoner van Drachten raakt bij een ernstig ongeval zeer ernstig gewond. Te ernstig om in het plaatselijk ziekenhuis behandeld te kunnen worden. Ondanks de ernstige verwondingen is het slachtoffer nog goed bij zijn positieven, en geeft aan, dat hij graag naar Drachten vervoerd wil worden? Door de ambulanceverpleegkundige wordt hem medegedeeld, dat hij niet in Drachten behandeld kan worden, gezien de aard van zijn ernstige verwondingen, maar naar Leeuwarden gebracht zal worden gebracht.

En dan zijn het nog die ziektekostenverzekeraars, die in het ‘verdachtenbankje’ zitten. Volgens de Haagse politici zouden zij teveel macht hebben? Wellicht is dat een punt, maar een medaille kent twee zijden. In het kader van het project ‘Friesland Voorop’, wordt er in deze provincie nagedacht over herinrichting van o.a. de ziekenhuiszorg. In de praktijk betekent het bijvoorbeeld, dat patiënten met een bepaalde aandoeningen op kort termijn niet meer in alle Friese ziekenhuizen terecht kunnen, maar aangewezen worden om in het ziekenhuis waarmee afspraken zijn gemaakt om alle behandelingen van een bepaalde (chirurgische) aandoening alleen daar te laten plaatsvinden. Hoezo  vrije ziekenhuiskeuze? De verzekeraars hebben heus hun verantwoordelijkheid wel genomen, om voor de patiënt de beste zorg te regelen, tegen een voor de patiënt redelijke prijs, want hij/zij zal het toch moeten gaan betalen nietwaar?

Dus, kort samengevat komt het er op neer, dat wij als samenleving snel afscheid dienen te nemen, voor zover dat nog niet is gedaan, van die zogenaamde ‘vrije’ keuze want die is, wat de gezondheidszorg betreft reeds slechts een utopie geworden. En het zal slechts een kwestie van tijd zijn, dat we daaraan gewend zijn geraakt. 

 

Hielke Houtsma                                                         (amateur) christenfilosoof