Zij
was van mijn leeftijd..
Paul van Vliet hield ons
die avond bezig
zijn liedjes en grappen
vulden het vertrek
Blauwe lampen flitsen
tegen de gevels
het was uit met de pret
De kruising ver buiten
de stad gelegen
noemde op in de donkere
nacht
Verwrongen staal, en
heel veel glas
flitslichten en veel geschreeuw
Paniek, pijn en bloed
Ik zag haar liggen, heel
erg stil
haar rok, eens blauw gekleurd
was nu met straatvuil en
bloed besmeurd
Zij was van mijn
leeftijd, zo geschat
het verkeersgeweld had
aan haar nog jonge leven
een eind gebracht
Nog een blik, een stil
gebaar
even maar
Het laken dicht, de
riemen vast
ging zij wiegend door de
kille nacht
Haar naam ben ik
vergeten
maar bij het passeren
van de plaats van weleer
zie ik nog steeds haar
bleke gezichtje weer.
Hielke Houtsma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten